{phocamaps view=map|id=10}
Skopów to nasza Szwajcaria, widok jaki rozpościera się z płaskowyżu u bram Helusza, zwany od XVIII w. Buczacz, na dolinę Skopowską zapiera dech w piersi. Także widok kilku połączonych ze sobą stawów [Dolina Czterech Skopowskich Stawów zdjęcie poniżej, dla ścisłości stawów jest pięć] znajdujących się w otulinie lasu robi wrażenie – własność prywatna. Siedziba firmy DOLINA CZTERECH STAWÓW, REKREACJA, ODPOCZYNEK, BIESIADA.
Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z roku 1458, a sama nazwa podobno pochodzi od słowa Skop, które oznacza trzebionego baran. W czasie lokowania miejscowości na prawie wołoskim, o czym świadczy instytucja kniazia [sołtysa], ludność zajmowała się pasterstwem i rolnictwem, a także kuśnierstwem. W tym czasie miejscowość posiadał Jan Kmita., po nim w 1489 właścicielem był Stanisław Kmita. W 1507 r. Skopów wchodzi w skład nowoutworzonej parafii rzymskokatolickiej w Babicach. W 1589 r. było w miejscowości 3 łany pola, 2 zagrodników z rolami oraz 4 komorników bez roli. W następnych latach wchodził w skład klucza babickiego – bachowskiego i przechodził droga spadkową na Tarnawskich i Drohojowskich. W 1607 r. Drohojowska oddaje Skopów w dzierżawę Mikołajowi i Marcinowi Konieckim. W 1620 r. miejscowość nabył marszałek korony Mikołaj Wolski. W 1645 r. właścicielem był Felicjan Grochowski, kasztelan przemyski, którego syn odstąpił dobra Ossolińskim. Później właścicielami wsi byli kolejno Grabieńscy, Gorzkowscy, Pinińscy, Dembińscy, Jaruzelscy, Radomyscy.
Meldunek milicyjny opisuje napad na Skopów z dnia 8 III 1945 roku, wymienia liczbę ofiar 11, w tym Polaków. Wówczas to został zastrzelony ostatni proboszcz parafii, osiemdziesięcioletni Iwan Demianczuk wraz z rodziną. Na nagrobku widniej data 8 maj 1944 r. dlaczego na razie nie wiadomo. Na przeciwko cerkwi na wzgórzu cmentarz greckokatolicki, na którym znajduje się kilkanaście nagrobków oraz przepiękne żeliwne krzyże [Jeden z nich powyżej na zdjęciu]. Na nim również pomnik upamiętniający ofiary zbrodni opisanych powyżej, na którym błędnie podano sprawców –
oddział AK. W tym czasie ludność pochodzenia ruskiego i ukaraińskiego opuściła miejscowość lub została wywieziona.
Grzegorz Kubal – Miejscowości Gminy Krzywcza na przestrzeni wieków. Krosno – Tragowiska 1999
SABINA JAKUBOWSKA. Opis przyrody nieożywionej: skał, kamieniołomów i potężnych głazów występujących na terenie Babic i okolic. PRACA SEMESTRALNA Z PRZYRODY. Babice 2001 r. Praca napisana pod kierunkiem P. Haszczyna.
Karta Inwentarzowa Państowej Służby Konserwacji Zabytków.
