Cerkiew Przemienienia Pańskiego w Skopowie - od początku istnienia miejscowości w przeważającej części była zamieszkiwana przez ludność pochodzenia ruskiego. W latach 1772 do 1945 istniała tu parafia greckokatolicka pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego, wcześniej być może prawosławna. W 1879 parochem miejscowej cerkwi był ks. Mudrak jednocześnie dziekan pruchnicki. Skoro była parafia istniał w tych latach również cerkiew. Na miejscu drewnianej ok. 1900 r. [w momencie objęcia parafii przez ks. Iwana Demianczuka w 1900 r. mury cerkwi były wybudowane do połowy. Należy więc domniemywać, że okres budowy cerkwi należy określić na w przedziale lat 1899 - 1902(4)] wybudowano murowaną o powierzchni 300 m2 i kubaturze 1150 m. Zbudowana na planie krzyża greckiego w środku miejscowości w stylu eklektycznym. Cerkiew zwrócona absydą na północ jest budynkiem murowanym z cegły, otynkowanym. [Zdjęcia powyżej skopowski ikonostas, poniżej cerkiew od strony cmentarza]. W centrum kopuła na drewnianym bębnie o słupowej konstrukcji. Bęben kopuły obity blachą. Wnętrze przykryte sklepieniami pozornymi. Więźba dachowa stolcowa. Ściany ujęte w dekoracje ramowe, szczyty ozdobione frezem arkadowym. W fasadzie nad wejściem umieszczonym w trójkątnie zamkniętej wybudowie okrągłe okno. Wewnątrz wybudowana ścianka działowa tworząca przecionek. Przedłużenie jej tworzy balustradę na nią znajduje się chór muzyczny. Po opuszczeniu tego terenu w latach 1945 – 47 przez ludność ruską cerkiew nieużytkowana. Większość XIX wiecznego ikonostasu znajduje się w Muzeum Ikon Łańcucie. Od lat 70 tych XX w. cerkiew przejęła parafia rzymskokatolicka z Babic tworząc kościół filialny.
W północno – zachodniej części posesji znajduje się murowana dzwonnica. Na rzucie prostokąta, dwukondygnacyjna. Nad pierwszą kondygnacją, posiadającą beczkowe sklepienie wnętrze, ściana przepruta wąskimi, zamkniętymi, półkoliście arkadami, zwięczona gzymsem profilowanym. Dolna kondygnacja przykryta betonową płytą, górna ma dach siodłowy, czterospadowy ze spłaszczoną kopułką na sześciobocznym bębnie na środku kalenicy. Dach kryty blachą.
W 1880 r. w Skopowie było 113 domów i 619 mieszkańców. 509 wyznania greckokatolickiego, 99 rzymskokatolickiego i 11 mojżeszowego.
1921 roku odnotowano 980 mieszkańców (747 wyznania grekokatolickiego, 219 rzymskokatolickiego i 14 mojżeszowego). Po wojnie ludność pochodzenia ruskiego i ukraińskiego została wywieziona.
Piotr Haszczyn
Grzegorz Kubal – Miejscowości Gminy Krzywcza na przestrzeni wieków. Krosno – Tragowiska 1999
SABINA JAKUBOWSKA. Opis przyrody nieożywionej: skał, kamieniołomów i potężnych głazów występujących na terenie Babic i okolic. PRACA SEMESTRALNA Z PRZYRODY. Babice 2001 r. Praca napisana pod kierunkiem P. Haszczyna.
Karta Inwentarzowa Państowej Służby Konserwacji Zabytków.
