Krzywcza.eu - Dla wszystkich, którzy dobrze wspominają lata spędzone w Krzywczy.

Prowadź do Bachów

altZ południowo – wschodniego narożnika babickiego rynku biegnie droga do Bachowa. Po drodze za Babicami znajduje się przeprawa promowa na rzece San i droga wzdłuż Sanu, którą można dojechać do miejscowości. Druga droga prowadzi poprzez przysiółek Krążki terytorialnie związany z Bachowem i kładkę na rzece San. [Zdjęcie powyżej widok na Bachów z Babic].
 W miejscowości archeolodzy zlokalizowali kilkanaście stanowisk z okresu prahistorycznego, rzymskiego i wczesno średniowiecznego oraz resztki grodziska świadczące o bogatej historii tego terenu.

Pierwotnie w południowej części miejscowości istniała bardzo stara osada Stupnica [dzisiejsze wzgórze cerkiewne], nadana w 1389 r. Kmitom. Po jej zniszczeniu przez Mongołów powstała  w zachodniej części miejscowości osada Bachów - Mogiła. Pamięć o Stupnicy przetrwała do naszych czasów - nazwano tak przysiółek Bachowa jeszcze w 1890 r. oraz płynącą rzekę, która w przeszłości nazywała się Brastocha.
Nazwa Bachów wymieniana jest po raz pierwszy w 1441 r. W tym okresie własności Jana Kmity „Noska”. W 1458 r. zapisuje on miejscowość swojej żonie Marcie. W 1484 Bachów odziedziczył Stanisław Kmita, a po ojcu syn Piotr. Po śmierci Piotra Kmity i podziale schedy po nim w 1580 r. klucz bachowski widzimy w rękach Tarnawskich. W ciągu następnych lat wieś była kolejno własnością: Drohojowskich, Stadnickich, Wolskich, Grochowskich, Ossolińskich, Grabieńskich, Gorzkowskich, Pinińskich, Humnickich, Dembińskich, Jaruzelskich, Radomyskich, Nowosieleckich.
Pierwsza wzmianka o parafii prawosławnej w Bachowie pochodzi z 1510 r.  w tym samym czasie istniała również parafia prawosławna w Stupnicy, którą prawdopodobnie zlikwidowano. Taki sam los spotkał parafię rzymskokatolicką w Stupnicy wzmiankowaną już w 1372. 13 XII 1507 r. Stanisław Kmita uposażył nową parafię z siedzibą w Babicach, łącząc dochody parafii w Stupnicy z uposażeniem kaplicy św. Katarzyny w Babicach. W połowie XVIII w. kasztelan sanocki Józef Wojciech Grabieński doposażył parafię greckokatolicką, która działała do II wojny światowej. Drewniana cerkiew pw. Niepokalanego Poczęcia Panny Marii z 1848 r. rozebrano w okresie powjennym. Do dziś na wzgórzu cmentarnym można obserwować kamienne zarysy jej fundamentów.
 W Bachowie istniał kiedyś klasztor obrządku wschodniego - pamiątka po nim jest przysiółek Manasterz. [Poniżej zdjęcia ze wzgórza cerkiewnego i cmentarza].
 W 1921 r. wieś liczyła 327 domów i 1667 mieszkańców (981 grek., 604 rzym., 82 mojż.). Podczas spisu z 1921 r. 701 osób podało narodowość polską.

alt   alt 
 

W 1939 r. Sowieci wysiedlili część ludność Bachowa, gdyż wieś znajdowała się w strefie granicznej, a 10 II 1940 r. odbyła się deportacja ludności pochodzenia polskiego, żydowskiego, a także ruskiego na Sybir. Rozebrano wówczas większość domów. Od 1942 r. mieszkańcy wracali i odbudowywali gospodarstwa. Jesienią 1943 r. gestapo rozstrzelało 8 - mio osobową rodzinę żydowską.
 Na terenie domniemanego grodziska ziemnego zachowały się zbiorowiska roślinne w postaci resztek poleśnych oraz rzędowych nasadzeń lipowych wzdłuż głównych tarasów i na platformie ziemnej. Na kopcu koło nieistniejącego już ośrodka gospodarczego rośnie pomnikowy dąb szypułkowy. W kierunku doliny Sanu i Stupnicy otwarte są szerokie i dalekie osie widokowe. [Zdjęcie poniżej - startujące kaczki krzyżówki na Sanie w Bachowie].

alt

 

Literatura podstawowa:
Grzegorz Kubal – Miejscowości Gminy Krzywcza na przestrzeni wieków. Krosno – Tragowiska 1999
Fotografie Piotr Haszczyn
 


Linki

Blog Krzywcza Trzy Kultury Facebook - Krzywcza Trzy Kultury Facebook - Gmina Krzywcza Facebook - Hobbitówka

Parafia Krzywcza

Hobitówka

strona www

alt alt alt alt alt


 

 

 

 

Łatwy dostęp do innych przedsięwzięć internetowych, które są powiązane z Portalem Krzywcza Trzy Kultury oraz stron związanych z Krzywczą.